Gescheurde VKB en intraossaal lipoom

Tijdens de laatste minuten van mijn freeride trip in Tirol ben ik gevallen en ik wist meteen dat het mis was. Maar in plaats van een artsenbezoek in Oostenrijk ga ik terug naar huis. Het artsenbezoek en diagnose komt de dag erop wel als ik terug ben in Nederland. Verzekeringen zijn namelijk niet zo happig op buitenlandse behandelingen en ik heb geen trek in overdaad aan papierwerk.

‘s Ochtends begin ik te bellen met mijn zorgverzekeraar en ik kom terecht bij Annatommie. Daar kan ik later in de middag al terecht voor diagnostisch onderzoek, mits ik een verwijzing heb van de huisarts. Die werkt op dat moment nog niet helemaal mee, dus na het betere lastigvallen via spoednummers – de praktijk-assistenten  waren anderhalf uur (!) niet bereikbaar vanwege werkoverleg – heb ik mijn felbegeerde verwijzing in bezit.

‘s Middags wordt een foto gemaakt van mijn knie en daaruit blijkt dat mijn voorste kruisband is gescheurd. Voor de rest lijkt de schade gelukkig mee te vallen, maar iets onder mijn knie – in mijn scheenbeen – zit een rare plek die verder onderzocht moet worden. Worst case is een kwaadaardig gezwel en om dat uit te sluiten wordt er meteen daarna een MRI gemaakt van mijn benen. Na het raadplegen van een radioloog is de diagnose van die vreemde plek een intraossaal lipoom. Dit is een goedaardige vetbult die in het merg van mijn scheenbeen zit. Het is een zeldzame aandoening die in het merendeel van de gevallen bij toeval wordt ontdekt en onschadelijk is. Ik ben opgelucht dat het worst case scenario van tafel is, maar het duurt even voordat ik van de schrik ben bekomen.

Met de orthopedisch chirurg van Annatommie worden mogelijke behandelmethoden tegen elkaar afgewogen. Kort samengevat: (1) Ligamys reconstructie op zeer korte termijn, (2) traditionele reconstructie over 9 tot 12 maanden, (3) niets doen. Factoren die in de afweging meespelen zijn o.a. de geboorte van Pukkie over 4 maanden, de revalidatieperiode na een reconstructie, een vakantie die over anderhalve week geboekt staat en een behoefte om in de toekomst weer volop te kunnen hockeyen, ijshockeyen, hardlopen en skiën. Uiteindelijk besluiten we voor de experimentele Ligamys reconstructie, want de resultaten ervan zijn veelbelovend, deze operatie kan op korte termijn gebeuren en de revalidatie is relatief kort en afgerond tegen de tijd dat Pukkie van zich laat horen. Het gaat wel ten koste van onze vakantie :(